Lerarentekort. Dalende onderwijskwaliteit… Het cliché over de vele vakantiedagen… In de media, door beleidsverantwoordelijken en vaak ook door onderzoekers wordt leraarschap vooral gezien als een technische kwestie: de vooropgestelde leerdoelen zo efficiënt en effectief mogelijk bereiken. Ofschoon leraren het belang daarvan niet betwisten, vinden velen dat die kijk geen recht doet aan de beroepspraktijk zoals ze die dagdagelijks ervaren.
Als leraren over hun beroep spreken doen ze dat spontaan vooral in narratieve vorm. Geert Kelchtermans nam die verhalen als het vertrekpunt om te begrijpen wat het betekent om leraar te zijn. De praktijkverhalen van leraren zijn geworteld in de eigen biografie en de schoolcontext waarin men werkt. Maar die praktijk en die verhalen evolueren ook in de tijd. Net zoals het beeld dat leraren hebben over zichzelf en hun beroep. Over wat hen drijft en blijft drijven in hun beroep. Over wat hen op een bijzondere manier tot professionals maakt.
In deze lezing reikt Geert Kelchtermans op basis van zijn onderzoekswerk een alternatief begrippenkader aan om het te hebben over leraarschap. Daarin gaat het niet alleen om expertise, maar ook om engagement. Over pedagogisch-didactische knowhow én over zorg dragen. Over kwetsbaarheid en de onontkoombaarheid van het pedagogische oordelen.